Rayalaseema

రాయలసీమ చరిత్ర: ప్రాచీన, శాసన, కుల, భాషా వైవిధ్యం రాయలసీమ చరిత్ర భారతదేశపు ప్రాచీన ఆధ్యాత్మిక, సామాజిక, సాంస్కృతిక విలువలను ప్రతిబింబిస్తుంది. ప్రస్తుత కడప, అనంతపురం, కర్నూలు, చిత్తూరు, మరియు ప్రకాశం జిల్లాల చారిత్రక ప్రాముఖ్యత అనేక యుగాల నుండే స్పష్టమవుతుంది. రాయలసీమ చరిత్రను ప్రధానంగా నియోలితిక్ కాలం, శిలా శాసనాలు, దక్షిణ రాజవంశాలు, మరియు సంస్కృతిక ప్రాశస్త్యం ద్వారా అర్థం చేసుకోవచ్చు. --- 1. ప్రాచీన కాలం – నియోలితిక్ సంస్కృతి రాయలసీమ ప్రాంతం అనేక నియోలితిక్ (కొత్త రాయి యుగం) ప్రదేశాలకు ప్రసిద్ధి చెందింది. ప్రధాన స్థానాలు: కడప జిల్లాలో: హనుమంతరావు పేట, పెద్దముడియం, బలిజపల్లె, మైలవరం, చింతకుంట, పులివెందుల, వేముల, యల్లతూరు. అనంతపురం జిల్లాలో: వెలుగోడు, తాడిపత్రి, గుత్తి, బుక్కాపట్టణం. కర్నూలు జిల్లాలో: అహోబిలం, మానtralayam పరిసర ప్రాంతాలు. సంస్కృతికి ముఖ్యాంశాలు: వ్యవసాయం & పశుపోషణ: ఈ ప్రాంతాల్లో వ్యవసాయానికి అనువైన మట్టితో పాటు పెన్నా, కుందేరు నదుల తీరాలు నీటిపారుదల అభివృద్ధికి అనుకూలంగా ఉండేవి. పశుసంవర్థన ప్రధాన జీవనమార్గం. పురావస్తు తవ్వకాలు: చింతకుంట వద్ద లభించిన రాతి పరికరాలు,...

ప్రాచీన చారిత్రక దశ ప్రాచీన చారిత్రక దశలో కొత్తరాతియుగం మరియు బృహత్‌ శిలాయుగం ముఖ్యమైన స్థానాన్ని కలిగి ఉన్నాయి. ఈ దశల ప్రత్యేకతలు పశుపోషణ, వ్యవసాయం, లోహ పరిజ్ఞానం, మరియు వర్తక సంబంధాల అభివృద్ధితోపాటు గ్రామాల పేర్ల ద్వారా నేటికీ గుర్తించవచ్చు. --- 1. నూతన రాతియుగం (కొత్తరాతియుగం) పశుపోషణ మరియు వ్యవసాయం: ఈ కాలంలో పశుపోషణ, వ్యవసాయం విస్తృతమై పశువులపై ఆధారపడే జీవన విధానం ఎక్కువగా కనిపించింది. పశువుల ఆధారంగా గ్రామాల పేర్లు వచ్చాయి: తొర్రూరు, గొడ్లవీడు, తురిమెల్ల (పశువుల పేర్ల ఆధారంగా). వ్యవసాయం ఆధారిత గ్రామనామాలు: ఈ ప్రాంతాల్లో సాగుచేసిన పంటల పేర్ల ఆధారంగా గ్రామాల పేర్లు ఏర్పడ్డాయి: వడ్లపూడి, వడ్లమాను, వరికుంట, జొన్నలగడ్డ, ఆళ్లగడ్డ, ఆళ్లపాడు, కొర్రపాడు, గుంటూరు. --- 2. బృహత్‌ శిలాయుగం లోహ పరిజ్ఞానం: ఈ దశలో రాగి, ఇనుము పరికరాలు ఉపయోగంలోకి వచ్చాయి, దీని ద్వారా లోహ పరిశ్రమ ప్రారంభమైంది. ఇది వ్యాపార సంబంధాల విస్తరణకు దారితీసింది. ఆశోకుని శాసనాల ప్రాముఖ్యం: జొన్నగిరి (లేదా జొన్నగుడి) వద్ద ఆశోకుని శిలాశాసనాలు లభించాయి. ప్రాకృతంలో దీనిని సొన్నగిరి అని, సంస్కృతంలో సువర్ణగిరి అని పిలిచారు. ఈ ప్రదేశ...

రాయలసీమ  లోని కడప జిల్లా నియోలితిక్ సంస్కృతి కడప జిల్లా అనేక నియోలితిక్ (నూతన రాయి యుగం) ప్రదేశాలకు కేంద్రబిందువుగా ఉంది. ఈ ప్రదేశాలు నాటి మానవుల జీవన విధానాలు, వ్యవసాయం ప్రారంభం, పశువుల సంరక్షణ, వనరుల వినియోగం వంటి విషయాలను తెలియజేస్తాయి. --- 1. కడప జిల్లాలోని నియోలితిక్ ప్రదేశాలు ప్రధాన ప్రదేశాలు: హనుమంతరావు పేట పెద్దముడియం బలిజపల్లె మైలవరం చింతకుంట పులివెందుల వేముల యల్లతూరు భౌగోళిక ప్రాధాన్యత: ఎక్కువగా ఈ ప్రదేశాలు పెన్నా, కుందేరు నదుల తీరాలలో, లేదా పర్వత శిఖరాలపై ఉన్నాయి. --- 2. నియోలితిక్ సంస్కృతికి ముఖ్యాంశాలు పరికరాలు: రాయి తోలు, చిన్న గొడ్డళ్ళు, పరికరాలు, పత్తిపానులు, చిరు కత్తులు వంటి పరికరాలు తయారుచేసిన నిమిషములు. వీటిని వ్యవసాయం, వేట, మరియు ఇతర అవసరాలకు ఉపయోగించారు. కుండలు: చేతితో తయారు చేసిన ఎర్ర రంగు పూత కుండలు. పట్‌పడ్ వేర్ అనే ప్రత్యేకమైన మట్టికుండలు కుందేరు ప్రాంతంలో కనిపిస్తాయి. చిప్పల వంటపు కుండలు కడప ప్రాంతంలో విస్తృతంగా కనిపిస్తాయి. ఆర్థిక జీవనం: వ్యవసాయం, వేట, చేపలవేట మరియు పశుసంవర్థన మీద ఆధారపడి జీవించారు. గోవులు, మేకలు, గొర్రెలను పశువులుగా పెంచడం ప్రధానంగా ఉండ...

Neolithic Culture in Kadapa District, Andhra Pradesh: An Overview Kadapa district is home to several Neolithic sites that provide critical insights into the early human settlement, lifestyle, and culture. These sites are significant for understanding the transition from hunting-gathering to agriculture and the domestication of animals. --- 1. Neolithic Sites in Kadapa Prominent Sites: Hanumantaraopeta Peddamudiyam Balijapalle Mylavaram Chintakunta Pulivendula Vemula Yellatur Geographical Distribution: Most Neolithic sites in Kadapa are located along riverbanks like the Penner and Kunderu rivers, near seasonal streams or on granite hilltops. --- 2. Key Features of Neolithic Culture Tools: Ground stone axes, chisels, hammers, and sickles made from diorite, dolerite, and basalt. Small blades and arrowheads made from chert for hunting and farming. Pottery: Handmade pottery, including painted red and polished ware. Distinctive "Patpad Ware" found in the Kunderu valley. Perforated ...

ప్రతాపరుద్ర యశోభూషణం గ్రంథాన్ని రచించిన ప్రముఖ కవి విద్యానాథుడు. విద్యానాథుడు కాకతీయ రాజు ప్రతాపరుద్రుడు (1295–1323) ఆస్థాన కవి. ఈ గ్రంథం రాజుని శ్లాఘిస్తూ, అతని గుణగణాలను కీర్తిస్తూ రచించాడు.ఇతను 'తెలింగ' పదాన్ని సంస్కృతీకరించి (త్రిలింగ), దాన్ని శ్రీశైలం, కాళేశ్వర, దక్షారాము శైవ క్షేత్రాలకు సంబంధించినదిగా చెప్పినాడు. తరువాత కాలంలో ఈ భావన ఎంతో ప్రాచుర్యం పొందింది. పదవ శతాబ్దం నుండి మాత్రమే ఆ పదం శాసనాలలో 'తిలింగ' లేక 'తెలింగ' గా కనిపిస్తుంది. ఈ మాటకు సాదృశ్యాలు బ్రహ్మాండ, వాయు పురాణాల్లో ఉన్నాయని గమనించారు.  ఆంధ్ర ప్రాంతంలో తెలగాలు లేక తెలుంగలు ఒక కులంవారు కూడా ఉన్నారు. భాషగా 'తెలుంగు' అన్న పదం నన్నయ కాలంనుండి అంటే క్రీ.శ. 11వ శతాబ్దం నుండి మాత్రమే కనిపిస్తుంది. మల్లియ రేచన రాసిన తొలికాలపు ఛందోగ్రంథం కవిజనాశ్రయం లో కూడా ఈ పదం కనిపిస్తుంది. ఆ కవి, ఈ రచయిత అభిప్రాయంలో, క్రీ.శ. 10వ శతాబ్ద మధ్యభాగంలో వేములవాడలో జీవించాడు. ఇన్ని అంశాలున్నప్పటికీ తెలుగు లేక తెనుగు అన్న మాటల మూలార్థం, అది తెగల, జాతి పరమైనదో లేక ప్రాంత పరమైనదో కూడా తెలుసుకోలేకపోయాం.(page24_25,ప...